เพลง | MUSIC

ในยามที่ท้อแท้ขอเพียงแค่คนหนึ่งจะคิดถึง และคอยห่วงใยในยามที่ชีวิต หม่นหมองร้องไห้ขอเพียงมีใคร ปลอบใจ สักคนในวันที่โลกร้าง ความหวังให้วาดมันขาดมันหาย ใคร จะช่วยเติมเพิ่มพลังใจ ให้ฉันได้เริ่มต่อสู้อีกครั้งบนหนทางไกล กำลังใจจากใครหนอขอเป็นทานให้ฝันให้ใฝ่ ให้ชีวิต ได้มีแรงใจให้ดวงใจ ลุกโชนความหวัง กำลังใจ จากใครหนอขอเป็นทาน ให้ฉันได้ไหมดั่งหยาดฝน บนฝากฟ้าไกลที่หยาดรินสู่พื้น ดินแห้งผาก กำลังใจจากใครหนอขอเป็นทาน ให้ฝันให้ใฝ่ให้ชีวิต ได้มีแรงใจให้ดวงใจลุกโชนความหวัง กำลังใจจากใครหนอขอเป็นทานให้ฉันได้ไหม

เรือน้อยแล่นไป ในเวิ้งความฝัน ฝ่าเกลียวคลื่นฝืนลมแรงแฝงความต้องการ ฝากความฝันกับเรือน้อยลอยตามทาง เรือศรัทธาบรรทุกใจ จะลอยไปที่สุดฝั่ง หวังมิหาย เจ็บก็เจ็บ แต่ใจน้อยๆ จะลอยไป หากเรือไหวก็คงด้น ค้นหาเธอ รอคอยลอยเรือลำผุ เพราะบรรลุถึงใจเธอที่เผลอไผล ปล่อยฉันเก้อเคว้งคว้างช่างกระไร แล้วเมื่อไรนะจะถึงฝั่งดั่งใจหมาย (เริ่มต้นใหม่นะเมื่อถึงฝั่ง อย่างมีเธอ)

ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร เพราะรู้ความจริงเป็นเช่นไร ฉันรักรักเธอเพราะใจอยากให้ ใช่รักเพียงเพื่อครอบครอง ไม่เคยร้องขอรักตอบ ไม่เคยเรียกร้องสิ่งใด เพียงเธอรับรู้มีฉันคอยห่วงใย สิ่งนั้นมันมากมายเกินพอ ขอเพียงได้คิดถึง แค่นี้ก็สุขใจ แม้เธออยู่ไกลแสนไกล แม้ใครอยู่ข้างเธอ ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร จึงยอมเข้าใจทุกอย่าง ไม่ช้ำไม่เสียใจไม่เคยบาดหมาง ทุกอย่างเต็มใจให้เธอ ขอเพียงได้คิดถึง แค่นี้ก็สุขใจ แม้เธออยู่ไกลแสนไกล แม้ใครอยู่ข้างเธอ ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร จึงยอมเข้าใจทุกอย่าง ไม่ช้ำไม่เสียใจไม่เคยบาดหมาง ทุกอย่างเต็มใจให้เธอ ไม่ช้ำไม่เสียใจไม่เคยบาดหมาง ทุกอย่างเต็มใจให้เธ

จดจำคำทุกคำที่เธอบอก บอกให้จำซึ่งวันที่ผ่านมา ภาพความหลัง ยังเตือนไม่เลือนลา ตราบชีวา ของเรายังว่ายเวียน เวียนว่ายไป ขอใจจงแน่นหนัก แต่ความรักนั้นมากสักเท่าใด หากเวลาได้พาเธอเปลี่ยนไป ก็คงยังหวังไว้ ไม่แคลนคลอน ขอเธอจงเป็น เช่นดังที่ผ่านมา ขอใจจงกล้า แกร่งดังที่หวังไว้ จากวันนี้ชีวิตอาจเปลี่ยนไปจะโชคร้ายโชคดีไม่ลืมเธอ แต่ฉันจำถ้อยคำที่เธอบอก บอกให้จำว่าเราคงได้เจอ ต่อให้นานแสนนานมั่นเสมอ ตราบร่างเราและเธอจะฝังดิน ขอเธอจงเป็น เช่นดังที่ผ่านมา ขอใจจงกล้า แกร่งดังที่หวังไว้ จากวันนี้ชีวิตอาจเปลี่ยนไปจะโชคร้ายโชคดีไม่ลืมเธอ แต่ฉันจำถ้อยคำที่เธอบอก บอกให้จำว่าเราคงได้เจอ ต่อให้นานแสนนานมั่นเสมอ ตราบร่างเราและเธอจะฝังดิน ตราบร่างเราและเธอจะฝังดิน

สายลมแห่งรัก ฮือพัดพาเธอมา เพื่อจะพลัดพราก เพื่อจะจดจำ ความรัก และความอาทร จากเธอนั้นไว้ ว่าครั้งหนึ่งเคย ฮือพบเธอนางฟ้าที่แสนงาม เธอทำให้ชีวิตที่พลาดพลั้ง ได้พบทางสว่างไสว ได้มองเห็นด้านสวย ของโลกที่รกร้าง ภาพแห่งความหลัง ฮือฝังใจ ภาพเธอยังเคลื่อนไหว ในความทรงจำ ไม่อยากถามทำไม ต้องลาร้าง แต่เข้าใจ ว่าเธอก็มีหนทาง เมื่อถึงเวลา ก็ต้องไป นางฟ้า นางฟ้า ซื่อเดียงสาและ จริงใจ เธอช่างอ่อนวาน เธองาม ทั้งกายและใจ เธอโอบกอดฉันไว้ ด้วยอ้อมแขนแห่งรัก และความทรงจำ นางฟ้า นางฟ้า ซื่อเดียงสาและ จริงใจ เธอช่างอ่อนวาน เธองาม ทั้งกายและใจ เธอโอบกอดฉันไว้ ด้วยอ้อมแขนแห่งรัก

หากฉันต้องสูญเสียเธอไป เมื่อวันที่เราต้องพรากจาก จากกันไป อาจจะไกลเกินพบกันใหม่ ในโลกแห่งความเป็นจริง แต่ความรักจะโอบกอดเราไว้ ให้เธอให้ฉันอยู่ร่วมกัน แม้วันนั้น วันสุดท้ายชีวิตเรา จะหลับใหลไปชั่วกาล รักเรานิรันดร์ รักนั้นอยู่เหนือความตาย รักหลอมหล่อใจเราอยู่ร่วมกัน นานแสนนานในความฝัน ความตายพรากจากเพียงกาย ความตายไม่อาจพรากใจจากกัน แม้วันนั้น วันสุดท้ายชีวิตเรา จะหลับใหลไปชั่วกาล แม้วันนั้น วันสุดท้ายชีวิตเรา จะหลับใหลไปชั่วกาล

ให้ฉันเป็นอะไรก็ได้ สุดแต่จะหมายให้ฉันเป็น เจ็บก็จะทนจนเธอได้เห็น ว่าฉันได้เป็นเช่นเธอต้องการ ให้ฉันเป็นอะไรก็ได้ ก็แค่ผู้ชายที่ซมซาน ก็แค่คนโซโซไปวันวัน ไม่มีรากฐานที่มั่นคง ให้ฉันเป็นอะไรก็ได้ กำหนดฉันไว้เป็นได้เสมอ แม้เป็นเพียงเพื่อนเกลื่อนใจรักเธอ แสร้งจนเสียหลักก็จะยอมเซ พร้อมจะเป็นอะไรก็ได้ ก็อยากให้ตายหรืออยากให้ปลง แต่ตราบที่ใจเยื่อใยความรักมั่นคง ให้ตายกับปลงตายคงง่ายกว่า ให้ฉันเป็นอะไรก็ได้ กำหนดฉันไว้เป็นได้เสมอ แม้เป็นเพียงเถ้าธุลีให้เธอ เหยียบย่ำจนกว่าชีวาจะวาย แม้เป็นเพียงเถ้าธุลีให้เธอ เหยียบย่ำจนกว่าชีวาจะวาย

เพลง ขับร้องโดย : ฤทธิพร อินสว่าง คำร้อง/ทำนอง : กับคนมากมาย ฉันคือผู้ชายกร้านกร้าน ผ่านวันและคืน ฉันยืนอย่างทระนง มั่งคงต่อใจฉันเอง ไม่เคยหวั่นเกรงสิ่งใดไม่เคย จนมาพบเธอ กับเธอฉันเป็นฉันดังทารกน้อย อ่อนแอและคอย ต้องการแต่เธอไม่หน่าย เหมือนดั่งกับปาฎิหาริย์ ฉันเองเปลี่ยนไปมากมาย จากวันที่ใจรักเธอ เธอดั่งดวงชีวิต เธอดั่งความคิดฝัน ดั่งโลกสร้างตัวฉัน เพื่อให้มารักเธอ มากมาบเอ่อท้น จนเกินจะรักใคร ฉันเองขากเธอไม่ได้ นี่คือคำสารภาพ

ปลิดปลิวเหมือนใบไผ่ ลอยไปเหมือนใบไม้ร่วง ใจไฉนห่วงหวง อยากทวงถึงน้ำใจ เธอ หนอเธอ เธอกลับเป็นเหมือนไฟ ใจหนอใจ ฉันมันก็คล้ายใบไผ่ คืนวันมันแค่อ่อนไหว เป็นเชื้อไหม้ให้ไฟอย่างเธอ ปลิดปลิวเหมือนใบไผ่ ลอยไปเหมือนใบไม้ร่วง ใจไฉนห่วงหวง อยากทวงถึงน้ำใจ เธอ หนอเธอ เธอกลับเป็นเหมือนไฟ ใจหนอใจ ฉันมันก็คล้ายใบไผ่ คืนวันมันแค่อ่อนไหว เป็นเชื้อไหม้ให้ไฟอย่างเธอ ปลิดปลิวเหมือนใบไผ่ ลอยไปเหมือนใบไม้แห้ง ใจ ไฉนแห้งแล้ง อ่อนแรง เธอแล้งน้ำใจ เธอ หนอเธอ เธอกลับเป็นเหมือนไฟ ใจหนอใจ ฉันมันก็คล้ายใบไผ่ คืนวันมันแค่อ่อนไหว เป็นเชื้อไหม้ให้ไฟอย่างเธอ คืนวันมันแค่อ่อนไหว เป็นเชื้อไหม้ให้ไฟอย่างเธอ (ปลิดปลิวเหมือนใบไผ่) คืนวันมันแค่อ่อนไหว เป็นเชื้อไหม้ให้ไฟอย่างเธอ (ปลิดปลิวเหมือนใบไผ่) คืนวันมันแค่อ่อนไหว เป็นเชื้อไหม้ให้ไฟอย่างเธอ (ปลิดปลิวเหมือนใบไผ่) คืนวันมันแค่อ่อนไหว เป็นเชื้อไหม้ให้ไฟอย่างเธอ

ในคืนเหน็บหนาว ฉันเดินเงียบเหงาอยู่บนถนน ไม่มีผู้คน ไม่มีรถรา มีเพียงแสงไฟ สายลมหวีดหวิว พลิ้วพาเหน็บเนื้อ เหน็บเหลือข่มใจ เหน็บหนาวภายใน เหน็บหนาวในใจ เหน็บหนาวเหลือเกิน ในคืนเมฆหนา ฉันเดินจนล้า จะเดินไปไหน ฉันเดินมาไกล ไม่มีแสงไฟ เมื่อไกลถนน ท้องฟ้ามืดมิด ชีวิตมืดนัก ความรักมืดมน เสียงใจพร่ำบ่น เหมือนคนรำพัน ฉันเหงาเหลือเกิน ในคืนเหน็บหนาว หัวใจเจ็บร้าว เรื่องราวความหลัง ก็เป็นเช่นทางที่ยังทอดยาวจากวันสู่คืน ตราบชั่วชีวิต ทิศทางแสวง แข่งขันหยัดยืน จะมีใครยื่นน้ำใจให้กันเท่าฉันให้เธอ

เพลง ขับร้องโดย : ฤทธิพร อินสว่าง คำร้อง/ทำนอง : กรีดนิ้วลงบนสาย กรีดสายพร้อมกู่เสียง เพลง ไปสู่เธอ เธอ ผู้ห่างไกล นานเหลือเกินที่เหินห่าง เดินตามทางของตน เวียนว่ายไปบนทาง อย่างสับสน จะมีไหมสักคน ที่จริงใจ กรีดนิ้วลงบนสาย กรีดสายพร้อมกู่เสียง เพลง ไปสู่เธอ เธอ ผู้ห่างไกล บาด หมางใจใดเล่า เพียงสองเราคิดตามใจ ความหวังไม่เคยทิ้ง ความจริงซิยิ่งใหญ่ รับรู้ไว้ในใจแต่สิ่งดีงาม บาด หมางใจใดเล่า เพียงสองเราคิดตามใจ ความหวังไม่เคยทิ้ง ความจริงซิยิ่งใหญ่ รับรู้ไว้ในใจแต่สิ่งดีงาม ความหวังไม่เคยทิ้ง ความจริงซิยิ่งใหญ่ รับรู้ไว้ในใจแต่สิ่งดีงาม ความหวังไม่เคยทิ้ง ความจริงซิยิ่งใหญ่ รับรู้ไว้ในใจแต่สิ่งดีงาม ความหวังไม่เคยทิ้ง ความจริงซิยิ่งใหญ่ รับรู้ไว้ในใจแต่สิ่งดีงาม ความหวังไม่เคยทิ้ง ความจริงซิยิ่งใหญ่ รับรู้ไว้ในใจแต่สิ่งดีงาม

เพียงถ้อยคำหนึ่งคำ อาจชี้นำชีวิต ช่วยให้คนสิ้นคิดลุกขึ้นสู้อีกครั้ง เพียงถ้อยคำเหยียดหยาม ซ้ำคนพลาดพลั้ง อาจเป็นพายุคลั่ง พังอนาคตคน เพียงถ้อยคำว่ารัก จากหัวใจอ่อนไหว อาจพาให้เคลิ้มไป ลอยสู่ปลายฟ้า เพียงถ้อยคำกล่าวลา วันที่ใจหน่ายแหนง อาจยังคงทิ่มแทง เจ็บจนชั่วชีวี ในโลกใบใหญ่นี้ มีถ้อยคำมากมาย บอกทางและทำลาย สุดแท้แต่ใครจะเลือกฟัง บางถ้อยคำจากคน อาจมากมายความหมาย แต่ถ้อยคำมากมาย อาจไม่มีคุณค่า อาจไม่มีคุณค่า