เพลง | MUSIC

รักน้องเพียงใจ...จากไปหทัยระกำ อกฉันมืดดำ น้ำตาพร่างพรำมิวาย คะเนนองโลก โชกเกินท่วนเนินไศล ท้มท่วมไกลถึง พรหมพี่จมแทบตาย รักน้องชูใจ...ให้พี่มีชีวิตมา ขอจงเมตตา รักข้าอย่าพา แหนงหน่าย แม้วันจะเคลื่อน หรือเดือนจะเลื่อนลอยหาย รักแนบใจยิ่งไกลยิ่งใฝ่ชม พอลมโบกโศกสวนมาหวนหอม กลิ่นพะยอมรื่นเร้าเข้าผสม โหยหาอาวรณ์...ให้อ่อนอารมณ์ เหมือนกลิ่นผมกลิ่นแก้มเนื้อนาง รักเคล้าเคยชม...คู่เคียงภิรมย์นิทรา ครั้นยามจากมา น้องเอยไม่พารักห่าง รักน้องเพียงหนึ่ง หนึ่งน้องพี่ปองไม่วาง รักน้องนาง... ไม่จางไปจากใจ

เย็น ยามเมื่อเย็นลมว่าว ปัดลมร้อนผ่าวเป่าลมที่หนาวไปสิ้นร่มเย็น ทั่วทุกถิ่น บนแผ่นดินสายลมรำเพยเรื่อยไป เย็น เย็นเพราะลมโชยเฉื่อย จิตใจหายเหนื่อยด้วยลมชโลมจิตใจ ว่าวน้อยลอยลมฉันพลอยรื่นรมย์ ยิ่งชมยิ่งคิดไปได้ สายลมชื่นใจว่าวลอยเหลิงไปเกลื่อนตา ดู ดูเหมือนว่าเริงร่าย จุฬาคว้าส่ายปักเป้าเจ้าย้ายเริงร่ายิ่งดู ดูเหมือนว่า เจ้าจุฬาคว้าไปไม่มีผ่อนเบา หลงความคะนองเพลินพล่าม จิตใจเหิมห่ามจู่โจม เพราะความโฉดเขลา โฉบฉายกลายมาเดี๋ยวเดียวจุฬา กลับมาติดเหนียงปักเป้า ฝืนดึงฉุดเอายิ่งพันรัดเข้าแน่นตัว โอ้ความรักเราเหมือนว่าว ว่าวลอยหาญห้าว ดังคราวที่รักเกลือกกลั้ว ไม่ดูดีหรือชั่ว ใจมืดมัวเพราะรักพันพัวติดตา แม้ใครคะนองลองเล่น อวดดีถือเด่นจะเป็นเหมือนเช่นจุฬา ลุ่มหลงเริงใจหลงเข้าบ่วงไป ก็ควรให้สมน้ำหน้า ว่าช้ำในอุราต้องกินน้ำตาร่ำไป แม้คนทะนงเองเล่า จัดเจนเสียเปล่าก็ยังโง่เขลาไปได้ พูดมา จริงหรือไม่ใครต่อใครช้ำใจตายไปมากครัน ขอจงคะนึงดูบ้าง เล่ห์เหลี่ยมหลายอย่าง ต้องตรองทุกทางให้ทัน ว่าวเหลิงเริงลมหลงต้องป่านคม ขาดลอยหล่นผล็อยไปนั่น รักเราเช่นกัน หมั่นคอยระวังเถิดเอย