เมื่อไม่มีเขาฉันเหงาสุดพรรณนา
แต่มีเขามาอุราฉันยิ่งเศร้าใหญ่
เพราะรู้ดีว่าเขามาแล้วเขาต้องไป
มาพอฉันชื่นใจแล้วก็ไปให้ใจสะท้อน
ฉันมาทีหลังเคี้ยวซากบดซังร่ำไป
ไม่มีหวานให้อิ่มใจเหมือนคนมาก่อน
เขามากลางวัน พบกันเดี๋ยวเดียวก็จร
เอาคำหวานมาป้อนแต่กลางคืนเขานอนบ้านใน
ช้ำช้ำแต่ต้องจำใจฝืนอยากไปหลงชื่น
ของรักคนอื่นทำไมสมน้ำหน้าและก็สาแก่ใจ
กินน้ำใต้ศอกเขาไปจะโทษใครเรามันใจอ่อน
ค่ำคืนหลับนอน สะท้อนจิตจนสะเทือน
ไม่มีเขาเยือน เยี่ยมกรายชิดกายอิงอ้อน
ห้องนอนบ้านใน เขาซิสนใจอ้อนวอนบนเตียง
ชั้นที่นอนเจอะแต่หมอนข้างกายใบเดียว
ค่ำคืนหลับนอน สะท้อนจิตจนสะเทือน
ไม่มีเขาเยือน เยี่ยมกรายชิดกายอิงอ้อน
ห้องนอนบ้านใน เขาซิสนใจอ้อนวอน
บนเตียงชั้นที่นอนเจอะแต่หมอนข้างกายใบเดีย
