เพลง | MUSIC

1.อาลัยรัก - ชรินทร์ นันทนาคร 2.ทุ่งรวงทอง - ชรินทร์ นันทนาคร 3.แสนแสบ - ชรินทร์ นันทนาคร 4.จำเลยรัก - สวลี ผกาพันธุ์ 5.บ้านทรายทอง - สวลี ผกาพันธุ์ 6.ครวญ - สุเทพ วงศ์กำแหง 7.คำสารภาพของชายโฉด - สุเทพ วงศ์กำแหง 8.ดอกหญ้า - สุเทพ วงศ์กำแหง 9.ถ้าฉันจะรัก - อุมาพร บัวพึ่ง 10.รักเธอเสมอ - อุมาพร บัวพึ่ง 11.ท่าฉลอม - แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ 12.ธารสวาท - แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ 13.จูบฉันแล้วจงตายเสีย - ดาวใจ ไพจิตร 14.เท่านี้ก็ตรม - ชรัม เทพชัย 15.เย้ยฟ้าท้าดิน - ชรัม เทพชัย 16.ดอกแก้ว - ชรัม เทพชัย 17.ไม่เคยรักใครเท่าเธอ - จินตนา สุขสถิตย์ 18.กุลสตรี - จินตนา สุขสถิตย์ 19.ยามชัง - ทนงศักดิ์ ภักดีเทวา 20.โพระดก - โฉมฉาย อรุณฉาน 21.หยาดเพชร - วินัย พันธุรักษ์ 22.ป่านฉะนี้ - ชัยรัตน์ เทียบเทียม 23.เรือนแพ - ชรินทร์ นันทนาคร 24.ไกลบ้าน - ชรินทร์ นันทนาคร 25.ฝันสลาย - ชรินทร์ นันทนาคร 26.คนหลายใจ - รวงทอง ทองลั่นทม 27.หนามชีวิต - รวงทอง ทองลั่นทม 28.หนาวตัก - รวงทอง ทองลั่นทม 29.สวรรค์มืด - สุเทพ วงศ์กำแหง 30.รักอย่ารู้คลาย - สุเทพ วงศ์กำแหง 31.แม่กลอง - สุเทพ วงศ์กำแหง 32.ให้ - สวลี ผกาพันธุ์ 33.ไม่อยากให้โลกนี้มีความรัก - สวลี ผกาพันธุ์ 34.เหมือนไม่เคย - ธานินทร์ อินทรเทพ 35.แม่จ๋า - ธานินทร์ อินทรเทพ 36.ปล่อยฉันไป - อุมาพร บัวพึ่ง 37.รักเอ๋ยรักข้า - อุมาพร บัวพึ่ง 38.บ้านเรา - ชรัม เทพชัย 39.ป่าลั่น - ชรัม เทพชัย 40.ดอกไม้ของชาติ - สวลี ผกาพันธุ์ 41.นี่หรือชาย - สวลี ผกาพันธุ์ 42.สักขีแม่ปิง - ชรัม / อุมาพร 43.สุริยะจันทร์ - ชรัม / อุมาพร 44.มนต์รักดอกคำใต้ - ชรัม / โฉมฉาย 45.รอยไถ - ชรินทร์ นันทนาคร 46.เพื่อน้อง - ชรินทร์ นันทนาคร 47.กว๊านพะเยา - ชรินทร์ นันทนาคร 48.ฉันรักผัวเขา - ไพจิตร อักษรณรงค์ 49.น้ำเซาะทราย - ไพจิตร อักษรณรงค์ 50.ว้าเหว่ - ไพจิตร อักษรณรงค์ 51.เจอะคุณเข้าอีกแล้ว - สุเทพ วงศ์กำแหง 52.พะเนียงรัก - สุเทพ วงศ์กำแหง 53.สาวนครไชยศรี - ชรินทร์ นันทนาคร 54.หยาดรุ้ง - ชรินทร์ นันทนาคร 55.ยามไร้ - สุเทพ วงศ์กำแหง 56.ลืมผมเสียเถิด - สุเทพ วงศ์กำแหง 57.เธออยู่ไหน - พรเทพ / อุมาพร 58.ทุยจ๋าทุย - พรเทพ / อุมาพร 59.เทวดาเดินดิน - แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ 60.ลาก่อนสำหรับวันนี้ - แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์

อยู่คนเดียว เงียบเหงาเศร้าทรวง เธอมิห่วงหายไปทั้งคืน ปล่อยให้ฉันระกำกล้ำกลืน เธอไปชื่นระรื่นฉ่ำใจ แต่ก่อนยามความรักหวานฉ่ำ คืนและค่ำไม่เคยร้างไกล เฝ้าแต่คอยประโลมเร้าใจ ร้อนเย็นไหมห่วงถามทุกครา ครั้นยามนี้เธอแปรเปลี่ยนไป เป็นอันใดหรือจึงโรยรา บ้านขาดเธอร่วมเรียงนิทรา ราวป่าช้าน่ากลัวเหลือใจ อยู่ในบาร์เธอมิวังเวง ฟังเสียงเพลงเพลิดเพลินฤทัย แต่คนรออยู่บ้านเหงา ได้ฟังเสียงแต่นาฬิกา ครั้นยามนี้เธอแปรเปลี่ยนไป เป็นอันใดหรือจึงโรยรา บ้านขาดเธอร่วมเรียงนิทรา ราวป่าช้าน่ากลัวเหลือใจ อยู่ในบาร์เธอมิวังเวง ฟังเสียงเพลงเพลิดเพลินฤทัย แต่คนรออยู่บ้านเหงาใจ ได้ฟังเสียงแต่นาฬิกา

เมตตาเธอ เห็นว่าเธอเคยถูกรัก ควักหัวใจแหลกลาญ จึงได้สงสารรับพยาบาล หัวใจให้เธอ เอายากลั่นจากดวงใจ เอากายอุ่นค่อยปรนเปรอ ด้วยรักเสมอ ฉันยอมให้เพื่อเธอทุกยาม ทำไมถึงทำกับฉันได้ พร่าดวงใจแม้ผู้หญิงที่สุดรัก รักเธอสุดแสน เป็นการตอบแทน แค้นที่เธอเคยรับมาหรือไร ฉันมิใช่ผู้ทำเธอ ฉันคือผู้ประโลมใจให้เธอสดใส ทั้งหวังดีภักดีเหนือใคร ทำไมถึงทำกับฉันได้ โกรธเคืองใคร แล้วใยเธอไม่แก้แค้นนั่นคืนกลับเขา ไยเธอกลับเอา แค้นมาระบายให้ฉันรับกรรม ฉันทำผิดอะไรไป เธอถึงได้แกล้งกระทำ ให้ฉันชอกช้ำ ฉันรักเธอรักเธอทุกยาม ทำไมถึงทำกับฉันได้ ฆ่าฉันตายแล้วความเจ็บเธอจะหายแค้นใจได้หรือ โลกคงระบือร่ำลือว่าเธอแก้แค้นยิ่งใหญ่ ปล่อยคนผิดให้ลอยนวล ส่วนฉันสิ เธอทำลายสาสมใจไหม ฉันรักเธอรักเธอเหนือใคร ทำไมถึงทำกับฉันได้

1.แม่สาย - ดอน สอนระเบียบ 2.พี่สาวครับ - หนู มิเตอร์ 3.เทพธิดาดอย - อุมาพร บัวพึ่ง 4.กุหลาบเวียงพิงค์ - วงจันทร์ ไพโรจน์ 5.สันป่าตอง - วงจันทร์ ไพโรจน์ 6.กว๊านพะเยา - ชรินทร์ นันทนาคร 7.มนต์รักดอกคำใต้ - ชรัม / โฉมฉาย 8.สักขีแม่ปิง - ยอดรัก / สุนารี 9.ร่มฟ้าป่าซาง - ชรินทร์ นันทนาคร 10.น้อยใจยา - สุเทพ วงศ์กำแหง 11.ลาภูพิงค์ - ศรวณี โพธิเทศ 12.เชียงรายรำลึก - อุมาพร บัวพึ่ง 13.หนุ่มลำปางตามเมีย - สดใส รุ่งโพธิ์ทอง 14.สาวสันกำแพง - คัฑลียา มารศรี 15.นิราศเวียงพิงค์ - กุ้ง สุธิราช วงศ์เทวัญ 16.แม่สาย - ดาวใจ ไพจิตร 17.เสียงสะอื้นจากสาวเหนือ - วงจันทร์ ไพโรจน์ 18.แม่ปิงรำลึก - วงจันทร์ ไพโรจน์

1.ร้อยชู้ - ธานินทร์ อินทรเทพ 2.ขยี้รัก - อุมาพร บัวพึ่ง 3.อิเหนารำพัน - ชรินทร์ นันทนาคร 4.ยิ่งกว่าการฆ่า - ดาวใจ ไพจิตร 5.เทพเจ้าแห่งความระทม - สุเทพ วงศ์กำแหง 6.คนใจดำ - สวลี ผกาพันธุ์ 7.เธอลืมฉันไม่ลืม - ธานินทร์ อินทรเทพ 8.อำลาที่เหลืออาลัย - ศรวณี โพธิเทศ 9.ทาสทรมาน - ชรินทร์ นันทนาคร 10.รักนี้สีดำ - ดาวใจ ไพจิตร 11.เสียงสะอื้นจากสายลม - ชรัม เทพชัย 12.สิ้นเยื่อขาดใย - ไพจิตร อักษรณรงค์ 13.อยู่เพื่อคอยเธอ - ทนงศักดิ์ ภักดีเทวา 14.รักเอ๋ยรักข้า - สวลี ผกาพันธุ์ 15.สิ้นกลิ่นดิน - วินัย พันธุรักษ์ 16.นางใจ - พรเทพ เทพรัตน์ 17.เกลียดเข้ากระดูก - อุมาพร บัวพึ่ง 18.สะใจ - ชรัม เทพชัย 19.เธอคือดวงใจ - รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส 20.ชีวิตเมื่อคิดไป - สุเทพ วงศ์กำแหง

1.ยิ่งกว่าฆาตกร - อุมาพร บัวพึ่ง 2.ตะแลงแกงแทงใจ - ศรวณี โพธิเทศ 3.กายเป็นของฉันใจปันคนอื่น - รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส 4.ที่แล้วมาคิดว่าเป็นทาน - รวงทอง ทองลั่นทม 5.คุณรักฉันน้อย - รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส 6.เกลียดเข้ากระดูก - ลินจง บุนนากรินทร์ 7.คิดดูให้ดี - ดาวใจ ไพจิตร 8.คนใจมาร - ดาวใจ ไพจิตร 9.หนามชีวิต - รวงทอง ทองลั่นทม 10.ผู้แพ้รัก - รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส 11.อยู่เพื่อลูก - ดาวใจ ไพจิตร 12.บุญเหลือเกิน - ดาวใจ ไพจิตร 13.ชายเดียวในดวงใจ - สวลี ผกาพันธุ์ 14.ถ้าวันนี้ยังมีเขาอยู่ - สวลี ผกาพันธุ์ 15.จงเป็นสุขเถิดที่รัก - อุมาพร บัวพึ่ง 16.ผู้ครองรัก - จินตนา สุขสถิตย์

1.รักต้องห้าม - อุมาพร บัวพึ่ง 2.ฉันรักผัวเขา - ไพจิตร อักษรณรงค์ 3.ส่วนเกิน - ดาวใจ ไพจิตร 4.ป่านนี้ - ฮอทเปปเปอร์ 5.หนึ่งหญิงสองชาย - อุมาพร บัวพึ่ง 6.แบ่งเวลาไปหาฉันบ้าง - อุมาพร บัวพึ่ง 7.ทั้งๆที่รู้ - จินตนา สุขสถิตย์ 8.รอพี่ - รวงทอง ทองลั่นทม 9.ขาดการติดต่อ - จิตติมา เจือใจ 10.ยังจำได้ไหม - โฉมฉาย อรุณฉาน 11.รักที่เลือกไม่ได้ - จิตติมา เจือใจ 12.หลักไม้เลื้อย - จิตติมา เจือใจ 13.อาลัยลา - รวงทอง ทองลั่นทม 14.คืนหนึ่ง - รวงทอง ทองลั่นทม

1.กำแพงประเพณี - ชรัม เทพชัย 2.วอนประเพณี - ดาวใจ ไพจิตร 3.หนึ่งใจสองรัก - ชรัม เทพชัย 4.หนึ่งหญิงสองชาย - อุมาพร บัวพึ่ง 5.เพียงคำเดียว - สุเทพ วงศ์กำแหง 6.เพียงคำนั้น - ดาวใจ ไพจิตร 7.ธาราระทม - ชรัม เทพชัย 8.ทะเลระทม - ดาวใจ ไพจิตร 9.ฐานันดรรัก - ทนงศักดิ์ ภักดีเทวา 10.ฐานันดรใจ - ดาวใจ ไพจิตร 11.ลำน้ำพอง - ชรัม เทพชัย 12.สาวลำน้ำพองสะอื้น - ดาวใจ ไพจิตร 13.เตรียมการณ์รัก - ธานินทร์ อินทรเทพ 14.เตือนการณ์รัก - ดาวใจ ไพจิตร 15.ลานเท - ชรัม เทพชัย 16.ลานเทระทม - รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส 17.สั่งฟ้าฝากดิน - ชรินทร์ นันทนาคร 18.ฟ้าลาดิน - รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส 19.จากน้อง - ธานินทร์ อินทรเทพ 20.คิดถึงพี่ - ดาวใจ ไพจิตร

ในชีวิตจริงของหญิงคนหนึ่ง ที่ถูกตรึงไว้ด้วยตราบาป ตราบชีวี มีอาถรรพ์ สัมพันธ์รักสร้างราคี ร้าวรานชีวี คนแล้วคนเล่า รอวันหวังใจหาใครคนหนึ่ง ฝากใจกาย ไว้เป็นที่พึ่งอยู่เคียงเขา จนชีวิต ร่วงโรยใกล้ดับอับเฉา คนแล้วคนเล่า ถมเศร้าทับทรวง ชีวิตเศร้าเศร้า อยู่ในเงามืดชาชิน ช่างเถิดวันหนึ่งคงจะสิ้น ร่างกลบดินแล้วคงสิ้นห่วง ยังเฉิดไฉไล ยังคอยดูใจของคนหลอกลวง ไปให้สุดแดนสรวง ต่ำสุดห้วงโลกันต์ ในชีวิตจริงของหญิงคนเศร้า ไม่มีเขาและใครที่เฝ้าผูกพัน ไม่มีน้ำตา ไม่มีคำว่า รักเท่าชีวัน รอยยิ้มที่ดูเย้ยหยัน โลกขวางกั้นเธอไว้อีกทาง

ราตรีหนึ่ง ซึ่งยังฝังใจ เชียงรายฟ้าแจ่ม คืนนั้นวาวแวม ด้วยแสงจันทรา นภาสดใส ริมน้ำกกเย็น ด้วยลมพริ้วผ่าน ซ่านซึมผิวกาย คืนนั้นเชียงราย มีเธอและฉัน ร่วมสัมพันธ์ไม่คลาย หนาวเย็นลมยิ่ง เราอิงซบกัน ดวงจันทร์คล้อยต่ำ คืนนั้นยังจำ ริมน้ำราตรี ที่มีจันทร์ฉาย ไฉนมาลืม รักเราเคยสร้าง ริมฝั่งเชียงราย เมื่อคืนเดือนหงาย นิยายสวาท บาดหัวใจไม่ลืม หนาวเย็นลมยิ่ง เราอิงซบกัน ดวงจันทร์คล้อยต่ำ คืนนั้นยังจำ ริมน้ำราตรี ที่มีจันทร์ฉาย ไฉนมาลืม รักเราเคยสร้าง ริมฝั่งเชียงราย เมื่อคืนเดือนหงาย นิยายสวาท บาดหัวใจไม่ลืม

สิ้นรักกันแล้ว หรืออย่างไรเขาจึง ผลักไส ไม่ไยดี รักเอย เคยชมชื่นกลับคืน ไปเช่นนี้ ไม่มี เหลือ เยื่อใยจากไป ไม่มี แม้ แต่เงา เขาลืม ว่าเรา เป็นดวงใจรักเอย เขาเคยห่วง ถูกใคร ช่วงชิงไว้ไม่คิด ถึง ใจเรา รักเอ๋ย เคยชื่นชมต้องตรม เมื่อ ขาดเขา อาลัย ยิ่งมอง บาดใจนักภาพรัก แต่ครั้งเก่า หลอนหลอก ติดตามเรา ทำเศร้าหม่น จากไป ดังฝัน ฉัน เฝ้าตรมน้ำตา อาบนอง เพราะคำคน เขาลวง ให้เรา เชื่อเจ็บจำ แต่เพียง หนไม่ขอ พบคนลวง จากไป ดังฝัน ฉัน เฝ้าตรมน้ำตา อาบนอง เพราะคำคน เขาลวง ให้เรา เชื่อเจ็บจำ แต่เพียง หน ไม่ขอ พบคนลวง ไม่ขอ พบคนลวง ไม่ขอ พบคนลวง ไม่ขอ พบคนลวง

อยากเอาความทุกข์ไปทิ้งทะเลให้ลมและคลื่นมันเห่ ซัดจมทะเลเสียทีไม่อยากมีไว้ ให้มันหมองไหม้ฤดีอยู่เซาะซอกซอนชีวีไม่มีวันหยุดสร่างซา อยากเอาความตรมไปทิ้งเสียทีเก็บไว้เหมือนคอยขยี้ เฉาดวงฤดีทุกคราตั้งแต่พลาดรัก ทุกข์หนักร้าวใจเรื่อยมายังคิดถึงทุกเวลาปรารถนาฉันยังไม่ขาด รักเอยก่อนเราเคยชื่นใจกลับถูกพรากไปโถใครช่างมีอำนาจ. เธอคงสุขสันต์เธอคงสุขสันต์ โอ้ขวัญสวาท ฉันยังเป็นทาษสวาทเธอนั้น.อยากเอาความทุกข์ไปทิ้งทะเล ท่ามกลางเสียงลมคลื่นเห่ให้จมทะเลไปพลัน ไม่อาจทำได้นอกจากความตายเท่านั้น อยากจะคิดสั้นๆพุ่งชีวันลงกลางทะเล อยากเอาความทุกข์ไปทิ้งทะเลท่ามกลางเสียงลมคลื่นเห่ ให้จมทะเลไปพลันไม่อาจทำได้ นอกจากความตายเท่านั้นอยากจะคิดสั้นๆพุ่งชีวันลงกลางทะเล

จากเธอไปไม่ใช่เรื่องที่ฉัน นั้นอยากจะทำ แต่เป็นเรื่องที่ฉันไม่ทำ ไม่ได้ สุดหักอาลัยยามไกล ไปจากเธอ ร้อน สุดร้อนผ่อนคลาย หนาวเหน็บหนาว ไม่หาย ยามฉันอยู่เดียวดาย ขาด เธอแต่เพื่อความรัก ของเธอ แหละเขา ฉันยอมรับความเหงา เศร้าตรม ปล่อยเวลา รักษาอารมณ์ จนกว่าความระทม ผ่อนคลาย

ไยพระพรหม นำฉันให้มาได้เจอ พานพบเธอ แต่ให้เธอมีเขาผูกพัน สุดเฉลยเอ่ยความช้ำ กรรมเรานั่น เพียงแรกรักจิตถูกบั่น สุขที่ฝันพลันมลาย มองเห็นกัน ค่ำเช้าบ้านเราอยู่เคียง ยินสำเนียงยลเธอเคียง กันแล้วอยากตาย เหมือนคนบาปต้องคำสาป ให้ช้ำใจกาย สุดเปล่าเปลี่ยว ระทมเดียวดาย ด้วยพลาดหมาย ชายที่ใฝ่ปอง *ช้ำอะไรเช่นนี้ รักคนมีเจ้าของ ยามเธอแนบประคอง ใจอยากเมินแต่ตาคอยมอง ทั้งที่จ้องแล้วต้องหม่นใจ ไยพระพรหม แกล้งฉันให้มาใกล้เธอ ปองรักเธอ ใฝ่บำเรอให้ช้ำชอกใจ รักต้องห้าม เหมือนไฟลามเผาใจให้ไหม้ สุดจะผ่อนความร้อนคลายไป เหมือนตกอยู่ในอเวจี

ไยพระพรหม นำฉันให้มาได้เจอ พานพบเธอ แต่ให้เธอมีเขาผูกพัน สุดเฉลยเอ่ยความช้ำ กรรมเรานั่น เพียงแรกรักจิตถูกบั่น สุขที่ฝันพลันมลาย มองเห็นกัน ค่ำเช้าบ้านเราอยู่เคียง ยินสำเนียงยลเธอเคียง กันแล้วอยากตาย เหมือนคนบาปต้องคำสาป ให้ช้ำใจกาย สุดเปล่าเปลี่ยว ระทมเดียวดาย ด้วยพลาดหมาย ชายที่ใฝ่ปอง ช้ำอะไรเช่นนี้ รักคนมีเจ้าของ ยามเธอแนบประคอง ใจอยากเมินแต่ตาคอยมอง ทั้งที่จ้องแล้วต้องหม่นใจ ไยพระพรหม แกล้งฉันให้มาใกล้เธอ ปองรักเธอ ใฝ่บำเรอให้ช้ำชอกใจ รักต้องห้าม เหมือนไฟลามเผาใจให้ไหม้ สุดจะผ่อนความร้อนคลายไป เหมือนตกอยู่ในอเวจี

ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที ร้อน รน ทนเศร้าฤดีโอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม นี่ หรือ นี่หรือความรักพอฉันประจักษ์ หนักจนร้อนชีวี รัก เอย ไม่เคยปราณีช้ำจนเหลือที่ แทบชีวีวาย นี่ หรือ นี่หรือความรักพอฉันประจักษ์ แบกความรักเจียนตาย ผลาญ ใจ แทบไหม้มลายรักเดียวมาหน่าย พ่ายเกมชีวี ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที ร้อน รน ทนเศร้าฤดีโอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม นี่ หรือ นี่หรือความรักพอฉันประจักษ์ หนักจนร้าวอารมณ์ รัก เอย ก่อนเคยชื่นชมช้ำใจเหลือข่ม แทบตรมใจตาย ความ รัก เปรียบเหมือนดั่งไฟถ้าแม้ว่าใคร เผลอเป็นไหม้ทุกที ร้อน รน ทนเศร้าฤดีโอ้ไฟรักนี้ เผาชีวีระทม นี่ หรือ นี่หรือความรักพอฉันประจักษ์ หนักจนร้าวอารมณ์ รัก เอย ก่อนเคยชื่นชมช้ำใจเหลือข่ม แทบตรมใจตาย

ฉันเคยพลาดหวังในรักมาครั้งหนึ่ง พิษแห่งความร้าวยังตรึงแนบอุรา เกือบตัดสินใจไม่ยอมรักใครจนสิ้นชีวา พอพบเธอนิจจาหัวใจเจ้ากรรม ก็เกิดหวั่นไหว ฉันยังไม่หวัง จะรักเธอเหมือนชายคนแรก และไม่ยืนยันจะรักกัน จนโลกแหลกลงไปได้แต่สัญญา ให้วันเวลาช่วยฉันตัดสินใจ พรุ่งนี้พรุ่งนี้ได้ไหม ฉันจะรักเธอรักไปจนตาย ฉันยังไม่หวังจะรักเธอเหมือนชายคนแรก และไม่ยืนยันจะรักกัน จนโลกแหลกลงไปได้แต่สัญญา ให้วันเวลาช่วยฉันตัดสินใจ พรุ่งนี้พรุ่งนี้ได้ไหม ฉันจะรักเธอรักไปจนตาย

บนความโศกศัลย์ของใจดวงหนึ่งเป็นความสุขซึ้งของใจอีกดวง บนความชอกช้ำฉันน้ำตาร่วงเป็นความชื่นทรวงสมปองของเธอ ยุติ ธรรม แล้ว ละ หรือคนหัวใจซื่อ ต้องน้ำตาเอ่อ คนลวงเช่นเธอสำราญเริงร่าดินและฟ้า ยัง คุ้ม ครอง เป็นความผิดไหมที่ใจคิดซื่อเป็นความผิดหรือที่คอยสนอง เป็นความผิดไหมที่ใจทุกห้องมอบเป็นเครื่องลองรักเล่นของเธอ ตอบให้ฉัน รู้ได้ไหมว่ารักที่ให้เธอนั้นฉันเซ่อ ตอบฉันซิเธอขอฟังสักคำจะได้จำไว้ สอน ใจ บนความโศกศัลย์ของใจดวงหนึ่งเป็นความสุขซึ้งของใจอีกดวง บนความชอกช้ำฉันน้ำตาร่วงเป็นความชื่นทรวงสมปองของเธอ ยุติ ธรรม แล้ว ละ หรือคนหัวใจซื่อ ต้องน้ำตาเอ่อ คนลวงเช่นเธอสำราญเริงร่าดินและฟ้า ยัง คุ้ม ครอง

ใจของคุณขานบุญล้นบาป นี่จะมาแกล้งทำสารภาพทำไม ใจที่จริงเป็นอย่างไร ฉันแจ้งในความโหดร้าย ชายลวงลม คุณขาคุณบาปบุญฉันเชื่อ โอ้สุขเหลือ เลือดเนื้อเราฉันเฝ้าคอยชม ไยจึงมาทำให้ตรม เพียงไม่ชื่นชม ก็สุดระทมระบมทรวงใน คุณไม่เคยที่จะลองคิดใส่ใจกัน ความผูกพันที่มีต่อกัน นั้นสิ้นความหมาย ไยมาชิชังพยานรักใคร่ ให้ทำลายเขาไป ใจช่างร้ายไม่เพียงลวง ยอมแม้ต้องขาดเธอชิดช้าง ต้องอ้างว้างสุดสำเค็ญ หนาวเยือกเย็นทรวง ยอมเปลี่ยวใจไร้คู่ควง ด้วยสุดหวง ห่วงผลกรรร่วมทำกันมา

อยู่ห่างกันคนละทิศยังมามุ่งคิดชอบกัน ส่งใจและความฝันเพ้อถึงทุกวัน ไม่อยากคิดทวงสิ่งใดเช่นอย่างเธอเธอกับฉัน ยังมาใฝ่ฝันฝากใจโอ้เธออยู่ห่างไกล หลายร้อยพันไมล์คิดไปยิ่งแสนจะเศร้า โอ้ยอดรัก คนดีโธ่ป่านนี้ คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่าส่วนใจฉันคิดทุกคราว หวังรักยืนยาวนานเนาว์ตราบวันตาย อยู่ห่างกันคนละทิศเธอคงไม่คิดนอกใจ แต่ยังหวั่นไม่หายเพราะหนทางไกล อาจทำให้รักร้าวรานโอ้ยอดรัก คนดีโธ่ป่านนี้ คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่าส่วนใจฉันคิดทุกคราว หวังรักยืนยาวนานเนาว์ตราบวันตาย อยู่ห่างกันคนละทิศเธอคงไม่คิดนอกใจ แต่ยังหวั่นไม่หายเพราะหนทางไกลอาจทำให้รักร้าวราน

ถ้าฉันจะรักรักใครฝังใจรักมั่น ขอให้ฉันโชคดีที่ได้รักเธอเพราะเธออยู่ใน สายตาของฉันเสมอหากเธอรักฉัน ฉันจะรักเธอเสนอสนองความรักของฉันนั้นเบา เหมือนฟองสบู่ไม่ต้องถูไม่ต้องขยี้ ก็พอมีฟองคนรักกันชอบกัน ดวงตามันฟ้องความรักเรียกร้องปรารถนามารักกัน ความรักของฉันนั้นเบาเหมือนฟองสบู่ ไม่ต้องถูไม่ต้องขยี้ก็พอมีฟอง คนรักกันชอบกันดวงตามันฟ้อง ความรักเรียกร้องปรารถนามารักกัน

1. ฉันวันนี้ - ธานินทร์ อินทรเทพ 2. ชายหน้าซึม - ธานินทร์ อินทรเทพ 3. ญาติวันทอง - ธานินทร์ อินทรเทพ 4. เพลงคนเศร้า - ธานินทร์ อินทรเทพ 5. หนึ่งหญิงสองชาย - อุมาพร บัวพึ่ง 6. บาปบุญ - อุมาพร บัวพึ่ง 7. กฎแห่งกรรม - อุมาพร บัวพึ่ง 8. ชายเดียวในดวงใจ - อุมาพร บัวพึ่ง 9. รักพี่มีบาป - พรเทพ เทพรัตน์ 10. ละครบทรัก - พรเทพ เทพรัตน์ 11. ลืมรัก - พรเทพ เทพรัตน์ 12. เหมือนคนละฟากฟ้า - พรเทพ เทพรัตน์ 13. คิดถึงฉันบ้างคืนนี้ - ดาวใจ ไพจิตร 14. กาลเวลา - ดาวใจ ไพจิตร 15. กุลสตรี - ดาวใจ ไพจิตร 16. ขยี้รัก - ดาวใจ ไพจิตร

1. รักปักใจ - ลินจง บุนนากรินทร์ 2. ไหนคุณเคยบอกว่ารัก - ลินจง บุนนากรินทร์ 3. สิ่งสุดท้าย - ลินจง บุนนากรินทร์ 4. หัวใจสลาย - ลินจง บุนนากรินทร์ 5. บุญเหลือเกิน - ดาวใจ ไพจิตร 6. คน - ดาวใจ ไพจิตร 7. แม่สาย - ดาวใจ ไพจิตร 8. คืนทรมาน - ดาวใจ ไพจิตร 9. คนใจดำ - อุมาพร บัวพึ่ง 10. ใครหนอ - อุมาพร บัวพึ่ง 11. ฆ่าฉันให้ตายดีกว่า - อุมาพร บัวพึ่ง 12. จำเลยรัก - อุมาพร บัวพึ่ง 13. กอด - จิตติมา เจือใจ 14. ช่างเขาประไร - จิตติมา เจือใจ 15. กลัวจูบ - จิตติมา เจือใจ 16. ขาดการติดต่อ - จิตติมา เจือใจ

1. เพียงคำเดียว - สุเทพ วงศ์กำแหง 2. เพียงคำนั้น - ดาวใจ ไพจิตร 3. หนึ่งใจสองรัก - ชรัม เทพชัย 4. หนึ่งหญิงสองชาย - อุมาพร บัวพึ่ง 5. ลำน้ำพอง - ชรัม เทพชัย 6. สาวลำน้ำพองสะอื้น - ดาวใจ ไพจิตร 7. ลานเท - ชรินทร์ นันทนาคร 8. ลานเทระทม - รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส 9. ฐานันดรรัก - ทนงศักดิ์ ภักดีเทวา 10. ฐานันดรใจ - ดาวใจ ไพจิตร 11. กำแพงประเพณี - ชรัม เทพชัย 12. วอนประเพณี - ดาวใจ ไพจิตร 13. เตรียมการณ์รัก - ธานินทร์ อินทรเทพ 14. เตือนการณ์รัก - ดาวใจ ไพจิตร 15. ธาราระทม - ชรัม เทพชัย 16. ทะเลระทม - ดาวใจ ไพจิตร 17. สั่งฟ้าฝากดิน - ชรินทร์ นันทนาคร 18. ฟ้าลาดิน - รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส 19. จากน้อง - ธานินทร์ อินทรเทพ 20. คิดถึงพี่ - ดาวใจ ไพจิตร

ถึงจะอยู่สุดหล้าฟ้าดิน แม้จะสิ้นสิทธิ์และเสรี แต่วันนั้นใจฉันยังคงที่ ความรักความภักดีไม่มีสิ้นสลาย ถึงโลกแตกแหลกเป็นผงคลี รักเต็มปรี่ ไม่มีรู้คลาย ชีพถูกฝัง ความรักยังเวียนว่าย เคียงคู่เธอมิคลายฝากวิญญาณไว้เตือน ด้วย ความรักไม่รู้จบ แม้ผืนดินกลบ ยากเพราะความรักเลือน จะเนิ่นนานกี่วันกี่ปีกี่เดือน ดินฟ้าจะคล้อยเคลื่อนใจมิเลือนรักเธอ ทุกทุกอย่างบนทางรักจริง ทุกทุกสิ่งบนทางรักเธอ จะสมหวัง หรือพบความเพ้อเจ้อ เป็นที่ใจของเธอ จะจริงจังฉันใด

คิดจะปลูกต้นรักอีกกอเกรงว่าหน่อรักนั้นจะคลาย ความรักเรายังไม่วาย ระกำช้ำชอกอุรารักแต่ก่อนมาย้อนยอกเรา ใจเราเศร้าเมื่อคิดขึ้นมาความรักเราเอ่ยเคยได้สัญญา เจ้ากลับมาวนเวียนเปลี่ยนแปรเราเคยสดเราเคยชื่นเคลียคลอ ใจเธอหนอกระไรไม่แน่ใจเจ้าเปลี่ยนเจ้าปรวนเจ้าแปร ฉันสุดจะแก้กลับคืนคิดจะปลูกต้นรักอีกกอ เกรงว่าหน่อ รักนั้นไม่ยืนใจเราต้องกล้ำต้องกลืน ทนฝืนใจอยู่แต่ผู้เดียว เราเคยสด เราเคยชื่นเคลียคลอใจเธอหนอกระไรไม่แน่ ใจเจ้าเปลี่ยนเจ้าปรวนเจ้าแปรฉันสุดจะแก้กลับคืน คิดจะปลูกต้นรักอีกกอเกรงว่าหน่อ รักนั้นไม่ยืน ใจเราต้องกล้ำต้องกลืนทนฝืนใจอยู่แต่ผู้เดียว

ทะเล นั้นเป็นเหมือนถิ่นของเราจะ ขอเฝ้า ตราบจนชีวิตเราสิ้นยาม คลื่นซัดกระเซ็น เช้าเย็น สำเนียงเคยชินเลือด ไหลริน เพื่อคงเกียรติของนาวีธง ที่ถูกสายลมโชยสบัด ยังพัดพริ้วทิว ท้องถิ่นทะเลมิยอมให้ใครย่ำยี เรือ แม้จะต้องจมเพื่อปกป้องเสรี เรา ขอสละชีพพลีพร้อมกันทุกคน ทะเล นั้น เป็นเหมือนถิ่นของเราจะ ขอเฝ้า ตราบจนชีวิตเราสิ้นยาม คลื่นซัดกระเซ็น เช้า เย็น สำเนียงเคยชินเลือด ไหลริน เพื่อคงเกียรติของนาวีธง ที่ถูกสายลม โชยสบัด ยังพัดพริ้วทิว ท้องถิ่นทะเลมิ ยอม ให้ใครย่ำยี เรือ แม้จะต้องจมเพื่อ ปกป้องเสรี เรา ขอสละชีพพลีพร้อม กัน ทุกคน

มีรักทั้งที ก็มีศัตรูหัวใจ มีรักทำไม เมื่อใจต้องทรมาน ชั้นปัญญาชน ใช่เป็นแต่เช่นคนพาล เมื่อความรักมันต้องการ จะประหาร ใครช่างมัน โลกลวงหรือคน หลอกคนให้เดินหลงทาง โลกหรือคนสร้าง ให้เกิดแก่ดวง ชีวัน แล้วใครบัญชา รักมาให้เกิดกับฉัน แล้วใครกัน ทำลายฉัน ให้ยับเยิน ในโลกความลวง ใจฉันถูกลวง จากความรัก ในโลกความรัก ฉันถูกหัก ใจเหลือเกิน สิ่งที่เหลือ เป็นความจริง ให้ฉันเผชิญ คือความยับเยิน คือความยับเยิน แก่ใจฉัน มีรักทั้งที ต้องมีศัตรูหัวใจ มีรักทำไมเมื่อใจ ไม่จริงใจกัน รักกันทำไม ผลาญใจแทบสิ้นชีวัน ทำไมฉัน จึงต้องมี ศัตรูหัวใจ

คนจะรักกัน ผูกพัน หมายมั่นลงไป จะบุกน้ำ ลุยไฟ ปล่อยให้เขาไปตามปรารถนา คนเขารักกัน ใครจะกีดกันฉันทา ต่อ ให้น้ำ ต่อ ให้ฟ้า กั้นขวางหน้า อย่าหวังห้ามได้ คนลงรักกัน กำแพงแข็งกั้นก็พัง สุดจะฝืน ยืน นั่ง สุดแรงพลัง จะห้ามปรามไหว คนเขารักกัน คงมั่นจากขั้วหัวใจ บีบบังคับ ดับไม่ไหว ตราบสิ้นไร้ ชี วัน ความ รักมีพลานุภาพ ดื่มซึ้งซึมซาบ ตราบเท่าชีวิตเรานั่น ห้ามน้ำไม่ไหล ห้ามไฟมิให้มีควัน ห้ามอาทิตย์ ห้ามดวงจันทร์ หยุดแค่นั้น ค่อยห้ามดวงใจ คนจะรักจริง ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยั่วกัน จะขัดขวาง กางกั้น ยิ่งเหมือนน้ำมัน ไปราดกองไฟ ดังฉันรักคุณ คอยครุ่นห้ามปรามหัวใจ ห้ามความรักหักอาลัย ห้ามไม่ไหว เลยคุณ .ความ รักมีพลานุภาพ ดื่มซึ้งซึมซาบ ตราบเท่าชีวิตเรานั่น ห้ามน้ำไม่ไหล ห้ามไฟมิให้มีควัน ห้ามอาทิตย์ ห้ามดวงจันทร์ หยุดแค่นั้น ค่อยห้ามดวงใจ คนจะรักจริง ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยั่วกัน จะขัดขวาง กางกั้น ยิ่งเหมือนน้ำมัน ไปราดกองไฟ ดังฉันรักคุณ คอยครุ่นห้ามปรามหัวใจ ห้ามความรัก หักอาลัย ห้ามไม่ไหว เลยคุณ

ถึงฉันจะอยู่อย่างผู้ปราชัย แพ้ชีวิตระทมตรมไหม้ แทบขาดใจฉันจะไม่แคร์ โศกสุดโศกโลกเรานี้มันไม่แน่ วันต่อวันผันเปลี่ยนแปร แน่นอนกับสิ่งใด ถึงฉันจะอยู่อย่างทุกข์ระทม ใช้ชีวิตเหมือนคนโสมม จะรื้นรมย์มิต้องหวั่นไหว มีความจริงสัจจาถือความมั่นใจ วันต่อวันผันเปลี่ยนไป ไม่เปลี่ยนใจฉันให้ปรวนแปร อย่าหวังว่าฉันจะก้มกราบกราน แม้จะทรมานสองตาฉันจะไม่แล จะเป็นเดนคนจนเท่าไรฉันไม่แยแส ฝากชีวิตไว้แต่ ความดีที่เป็นของตัว *ถึงฉันจะสิ้นความรักโรยรา แพ้ก็แพ้เพราะเกมส์ชะตา ไม่อาจพาฉันหวั่นใจกลัว คงความดีที่มีไว้เป็นของตัว ยืนอยู่ไปมิได้กลัว คงสิ้นมัวคลายหมองสักวัน

นี่คือสถาน แห่งบ้านทรายทอง ที่ฉันปองมาสู่ ฉันยังไม่รู้เขาจะต้อนรับ ขับสู่เพียงไหน อาจมียิ้มอาบ ฉาบบนสีหน้าว่ามีน้ำใจ แต่สิ่งซ่อนไว้ในดวงจิต คือความริษยา เขตรั้วไพศาลโอบบ้านทรายทอง คือแขนของพระเจ้า ขอจงเอื้อมมือและโอบกอดเรา ผู้ผ่านเข้ามา เพียงเดียวดายอาจตายเพราะโง่ โอ้อนิจจา โปรดอย่าอิจฉาสมาชิกใหม่ ของบ้านทรายทอง

ถ้าวันนี้ยังมีเขาอยู่ เราคงยืนสู้ดูโลกอย่างทรนง ปัญหาใดใดไม่เคยพะวังพะวงเรื่องราวใหญ่ก็เล็กลง สองคนช่วยกันคลี่คลายแต่วันนี้ไม่มีเขาอยู่ ทิ้งเราทนสู้ดูโลก อยู่เพียงเดียวดาย เหมือนคนเดินหลงทางกลางทะเลทราย ซอกซอนหอบสังขารไป ทิศทางใดใดจุดหมายไม่มี บุญเราสร้างร่วมกันมาน้อยนัก เคราะห์และกรรมนำชัก ต้องจากกันชั่วชีวี ขอบูชาด้วยน้ำตาแห่งความภักดี คิดถึงอยู่ทุกนาทีร้าวฤดีเหลือนั่น ไม่มีแล้วความชื่น ความสุขไร้ความสนุก ดูโลกอยู่ไปวันวัน ขอแรงบุญ เกื้อกูลส่งผลอนันต์ชาติหน้าให้เราพบกัน คู่ครองรักมั่น ชั่วนิรันดร

ไยพระพรหม นำฉันให้มาได้เจอ พานพบเธอ แต่ให้เธอมีเขาผูกพัน สุดเฉลยเอ่ยความช้ำ กรรมเรานั่น เพียงแรกรักจิตถูกบั่น สุขที่ฝันพลันมลาย มองเห็นกัน ค่ำเช้าบ้านเราอยู่เคียง ยินสำเนียงยลเธอเคียง กันแล้วอยากตาย เหมือนคนบาปต้องคำสาป ให้ช้ำใจกาย สุดเปล่าเปลี่ยว ระทมเดียวดาย ด้วยพลาดหมาย ชายที่ใฝ่ปอง ช้ำอะไรเช่นนี้ รักคนมีเจ้าของ ยามเธอแนบประคอง ใจอยากเมินแต่ตาคอยมอง ทั้งที่จ้องแล้วต้องหม่นใจ ไยพระพรหม แกล้งฉันให้มาใกล้เธอ ปองรักเธอ ใฝ่บำเรอให้ช้ำชอกใจ รักต้องห้าม เหมือนไฟลามเผาใจให้ไหม้ สุดจะผ่อนความร้อนคลายไป เหมือนตกอยู่ในอเวจี

ไยพระพรหม นำฉันให้มาได้เจอ พานพบเธอ แต่ให้เธอมีเขาผูกพัน สุดเฉลยเอ่ยความช้ำ กรรมเรานั่น เพียงแรกรักจิตถูกบั่น สุขที่ฝันพลันมลาย มองเห็นกัน ค่ำเช้าบ้านเราอยู่เคียง ยินสำเนียงยลเธอเคียง กันแล้วอยากตาย เหมือนคนบาปต้องคำสาป ให้ช้ำใจกาย สุดเปล่าเปลี่ยว ระทมเดียวดาย ด้วยพลาดหมาย ชายที่ใฝ่ปอง ช้ำอะไรเช่นนี้ รักคนมีเจ้าของ ยามเธอแนบประคอง ใจอยากเมินแต่ตาคอยมอง ทั้งที่จ้องแล้วต้องหม่นใจ ไยพระพรหม แกล้งฉันให้มาใกล้เธอ ปองรักเธอ ใฝ่บำเรอให้ช้ำชอกใจ รักต้องห้าม เหมือนไฟลามเผาใจให้ไหม้ สุดจะผ่อนความร้อนคลายไป เหมือนตกอยู่ในอเวจี

ฉันยอมทิ้งร่าง ลงคุกเข่า คร่ำครวญโปรดอย่าด่วนคิดตัดรอน แต่เธอผลักไสมิได้อาทรต่อคำวอน ขอความเมตตา แล้วยังหยามเหยียดเปรียบฉันเช่น เดนคนลืมความสุขล้น ผ่านมา อิ่มเอมรสหวาน ซ่านในวิญญาสิ้นปรารถนา แล้วมา หมางเมิน ฉัน ทำ ทุกอย่าง เพื่อเธอด้วยความรักเธอ เหลือเกิน เธอกลับบอกฉันว่า ไม่ได้เชิญชอกช้ำใดเกิน หลงเพลิน บู ชา ฉันจึงคิดว่า เธอยิ่งกว่า ฆาตกรทำการยอกย้อน เข่นฆ่า โอ้ใจไฉน ไร้ความเมตตากลับตัดใจฆ่า แม้รู้ว่า ฉันรักเธอ ฉัน ทำ ทุกอย่าง เพื่อ เธอด้วย ความรักเธอ เหลือเกิน เธอกลับบอกฉันว่า ไม่ได้เชิญชอกช้ำใดเกิน หลงเพลิน บู ชา ฉันจึงคิดว่า เธอยิ่งกว่า ฆาตกรทำการยอกย้อน เข่น ฆ่า โอ้ใจไฉน ไร้ความเมตตากลับตัดใจฆ่า แม้รู้ว่า ฉัน รัก เธอ